Vur, vur bir daha vur!...

Bu, her geçen gün değişen, demokratikleşen, ileri demokrasiye koşar adım yaklaşan bir ülkenin işçisinin, memurunun, emekçisinin hikayesidir!...

-Bu ülkede, işsizin parası, altın tepsiyle "teşvik" adı altında işverene sunulur.
-Grevin olmadığı sözde "toplu sözleşme" düzeniyle memurla alay edilir.
-Sendikalı işçinin nesli tükenmektedir.
-Asgari ücretlilerin sayısı sürekli artmaktadır.
-Adına taşeron denen, her türlü işçi hakkının ayaklar altına alındığı emek sömürüsü, giderek yaygınlaştırılmakta ve çalışma yaşamına hakim kılınmak istenmektedir.
-Ücretliye komik zamlar yapılırken, dar gelirlinin tükettiği temel ürünlere astronomik zamlar yapılmaktadır.
-Öyle ki işverenden daha çok vergi ödeyen çalışanlar bulunmaktadır.
-Geçinemeyen işçi, memur, emekli kredi kartının esiri olmaktadır.
-Baskıyla sendika değiştiren çalışanlar, utancından mesai arkadaşının yüzüne bakamamaktadır.
-Sırf işverenler razı olmuyorlar diye çıkarılmayan İş Sağlığı ve Güvenliği Yasası nedeniyle yeni iş cinayetleri yaşanmaktadır.
-Sendikal hak ihlalleri nedeniyle "kara listeye" girmemek için örgütlenme özgürlüğü, hak arama konularında her yıl ILO'ya sözler verenler, dönüp var olan grev hakkını da ortadan kaldırabilmektedir.
-İşten atılan işçi, zam isteyen memur, yıllarca verdiği emeğin karşılığını bekleyen emekli, karşısında polisi bulup, biber gazından nasibini almaktadır.
-Gençler için emeklilik, dedelerinden, ninelerinden dinleyebilecekleri birer anı artık.
-Artık sosyal sigortanın sadece adı "sosyal". Hastaneye gidenin eli cebinden çıkmıyor.
-Kimi yıllardır İŞKUR'un kıdemli işsizi olarak iş kavuşacağı, kimi yaş mağduru olduğu için emekli aylığına kavuşacağı günü bekliyor.
-Bu ülkenin bakanları "işçi çıkarmak çok zor, işveren bu yüzden yatırım yapamıyor" diyebilmektedir. 
-İşçinin elindeki son şey olan kıdem tazminatına göz dikilmektedir.   


Ne, bari canlarını alın da kurtulsunlar mı?...


Böyle bir ülkenin emekçilerinin ölümlerinin de yaşadıkları koşullar uygun olması, "güzel" olması beklenir değil mi? Merak etmeyin öyle de oluyor. Bu ülkenin işçileri, dünyada çok az ülkede yaşanabilecek bir sonla hayata veda ediyor. Binlerce tonluk göçüğün altında 15 aydır ölüm uykusuna yatabiliyor.


Hadi şimdi vurun, bir daha vurun!...


Nasıl olsa tüm bunlara alkış tutan var...