Patron-işçi ilişkisi, insan hayatında hemen herkesin bir tarafında yer aldığı ilişki biçimlerinden. Kimine göre işçi olmasa işveren, kimine göre ise işveren olmadan işçi olmaz. Peki ama işçiler, işvenler için ne düşünüyor, onları nasıl tarif ediyor?
Erkan Aydoğanoğlu'nun Fabrikada Emek Denetimi isimli araştırma-inceleme kitabı, çalışma hayatında giderek artan "emeğin denetimi" konusunda önemli ve dikkat çeken bilgiler içeriyor.
Kitapta, Kocaeli metal işçileri üzerinde yapılan bir alan araştırmasıyla da bu konudaki somut uygulamalar ve bunların işçiler tarafından algılanma biçimlerine ilişkin veriler ortaya konuluyor.
Araştırmanın en dikkat çeken sonuçlarından biri ise işçilerin işverenleri nasıl algıladıklarına ilişkin. İşverenleriyle ortak çıkarlara sahip olmadıklarını belirten işçilere "neden" sorusu yöneltildiğinde ortaya şu yanıtlar çıkmış:
-Sadece onlar kazanıyor.
-Biz amele takımıyız.
-Bizim ekmeğimiz küçülürken, onların göbekleri büyüyor.
-Onlar zengin biz fakiriz.
-Hep bana hep bana diyorlar.
-Onlar kendini düşünür bizi düşünmez.
-Hakkımı vermiyor ki ortak çıkar olsun.
-Onlar paraya önem verir.
-Bizi köle gibi görüyorlar.
-Parayı onlar götürüyor biz bakıyoruz.
-Farklı dünyaların insanlarıyız.
-Kazancımda gözü olan işverenden bir şey beklemem.
-Kariyer için işçiyi harcarlar.
-Adamlar paragöz.
-Arabalarının benzinini bile bizim sayemizde alıyorlar.
-Onların gözünde posayız.
-İşçileri birer basamak olarak görüyorlar.
-Onlar sömürür biz sömürülürüz.
-Hepsinin Allah belasını versin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder